Πονάω σα βλέπω το σαξόφωνο που σου μάθαινα να παίζεις.
Η μαλακία είναι ότι από τότε έχω να παίξω.
Γκρινιάζεις λαχανί περιλήψεις,άχαρες πλέον οι ιστορίες σου.
Μπούκλες,χαζές ροζ τσιχλόφουσκες περνάνε,τις αφήνεις αν και σ'αρέσουν,χανόμαστε.
Δεν τολμάς όμως,θα σου'λεγα.
Δε γαμιέται λέω
Σταλακτίτες δακρύζεις.
Έπεσες με την αιώνια λιακάδα