Εγώ μπορώΝα σε μάθω να σε διαβάζεις όταν καθρευτίζεσαι
Δεχόμενος τις μοναδικές ατέλειες σου
Γιατί η ελευθερία είναι υγεία
και η καύλα επανάσταση
Δέξου τον εαυτό σου για να φτάσεις το φως.
Μας έπηξε η μαυρίλα και το έρεβος
Το πραγματικό σκότος με την παρέα του δεν είναι ελκυστικά πια
Η αρρώστια και η ρουτίνα δεν είναι ρομαντικές.
Ρομαντικός είναι ο ήλιος, το γρασίδι, το βουνό, το ποτάμι, το οξυγόνο, οι σταγόνες στα φύλλα, η θάλασσα και η όψη σου.
Η φωνή σου που μου τραγουδάει επιτέλους.
Εσύ που με ηρεμείς και με κάνεις να γελάω.
Η απλή βόλτα για ένα ουισκί σε κάποιο μπαρ.
Η εκτόνωση της έντασης της ημέρας.
Η αλληλέγγυα εκτόνωση που θα έρθει.
Αυτά που μας λείπουν.
Αυτά ήταν τα ρομαντικά, ένας κόκκινος ουρανός μαζί σου.
Η απλότητα της ύπαρξης, αυτό λείπει.
Λείπει ένας ζεστός καφές ένα πρωι στο μπαλκόνι μας.
Η συντροφικότητά μας χάθηκε.
Νομίζουμε πως έιμαστε καλά μόνοι μας. Να καταφέρουμε τι;
Να είμαστε μηχανές αναμένοντας το Εντ Οφ Λάηφ.
Ξυπνάτε Πεθαίνω λέγανε παλιά.
Συνεχίστε να κοιμάστε και πεθάνετε λένε τώρα.
Αυτό.
Έτσι κι αλλιώς σάπιοι και ψόφιοι καταλήξαμε.
