Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Λούπα


Γεια..

 Είπα να στείλω ολόκληρο μέιλ να γραψω τι κάνω εγώ μπας και μάθω τι κανετε εσεις..
Και τωρα πρεπει να κατσω να σκεφτω τι κανω εγω..Τωρα ξυπνησα λοιπον και ειπα να κανω ερευνα ιδιαιτερων αρχιτεκτονικων σχολων,θελω να συγυρισω το σπιτι σαν Κυριακη που ειναι-ο άλλος είπε ότι πιθανόν η μοναξιά μυρίζει χλωρίνη-,να μαγειρεψω ενα κοτοπουλο με λαχανο γιατι θα χαλασει το λαχανο αν το αφησω, να κανω τα σχεδια μου,να σκεφτω γιατι παλι ετσι..
Να σκεφτω εκεινον και εκεινον και εκεινον και τον τωρα και αν θελω να υπαρχει τωρα, αν θελω να μπλεκω,αν θελω να στεναχωριεμαι,αν θελω να ερμηνευω καταστασεις,αν θελω να πλαθω καταστασεις,αν θελω να θελω ή αν απλα θελω..
 
Είδατε,καλυτερα να φτιαχνεις κοτοπουλο..Καπου θα καταληξει. Το να μην καταληγει κατι ποτε πουθενα ειναι λούπα.Ειναι η λουπα που δε θελουμε,ειναι η λουπα,η σαπιλα της σαπιας ανουσιας ζωης.Καθομαι και βλεπω το Τζιμη 12 ωρες τη μερα,12 γαμημενες ωρες της γαμημενης μερας.
 
Ας καει το κοτοπουλο!ναι ρε ας καει!
Αμα καει κατι θα εχει γινει,δεν θα ειναι στην κατασταση αναμονης του τελους;του τιποτα ,του κενου αν θελετε..
Μην ερωτευεσαι το κενο ρε βλακα