Επιεικά ηλίθια ζητήματα γρατζουνίζουν το μυαλό μου.
Βλέπω πεσιμιστικούς πολύχρωμους κρυστάλλους όταν κοιμάμαι.
Νοσταλγώ να δαγκώνω το λαιμό αλόγου "τυφλού" και κακομαγεμένου
Θέλω να ξαπλώσω απλά στη ράχη του,περπάτα!να ανθίσει η γη..
Το πράσινο από αδιάφορο κατέληξε να είναι το απαραίτητο χρώμα.Τελικά;


Πράσινάλογα