Εγώ μπορώ

Να σε μάθω να σε διαβάζεις όταν καθρευτίζεσαι

Δεχόμενος τις μοναδικές ατέλειες σου

Γιατί η ελευθερία είναι υγεία

και η καύλα επανάσταση

Δέξου τον εαυτό σου για να φτάσεις το φως.

Μας έπηξε η μαυρίλα και το έρεβος

Το πραγματικό σκότος με την παρέα του δεν είναι ελκυστικά πια

Η αρρώστια και η ρουτίνα δεν είναι ρομαντικές.

Ρομαντικός είναι ο ήλιος, το γρασίδι, το βουνό, το ποτάμι, το οξυγόνο, οι σταγόνες στα φύλλα, η θάλασσα και η όψη σου. 

Η φωνή σου που μου τραγουδάει επιτέλους.

Εσύ που με ηρεμείς και με κάνεις να γελάω. 

Η απλή βόλτα για ένα ουισκί σε κάποιο μπαρ. 

Η εκτόνωση της έντασης της ημέρας. 

Η αλληλέγγυα εκτόνωση που θα έρθει. 

Αυτά που μας λείπουν. 

Αυτά ήταν τα ρομαντικά, ένας κόκκινος ουρανός μαζί σου.

Η απλότητα της ύπαρξης, αυτό λείπει.

Λείπει ένας ζεστός καφές ένα πρωι στο μπαλκόνι μας.

Η συντροφικότητά μας χάθηκε.

Νομίζουμε πως έιμαστε καλά μόνοι μας. Να καταφέρουμε τι;

Να είμαστε μηχανές αναμένοντας το Εντ Οφ Λάηφ.

Ξυπνάτε Πεθαίνω λέγανε παλιά.

Συνεχίστε να κοιμάστε και πεθάνετε λένε τώρα.

Αυτό.

Έτσι κι αλλιώς σάπιοι και ψόφιοι καταλήξαμε.