Robert Mapplethorpe

 Πριν 2 μερες πηγα στη στεγη σε μια εκθεση φωτογραφιας του Robert Mapplethorpe.Ειχε και ενα 2ωρο ντοκιμαντερ σχετικα με αυτον.Γελασα οταν ρωτησαν τον πατερα του αν ηταν περηφανος για το γιο του.Γελασα με την αγωνιωδη προσπαθεια του να κρυψει αυτο που πραγματικα σκεφτοταν. 

- οχι,δεν ειμαι καθολου περηφανος βρε ηλιθιε.εσυ θα ησουν περηφανος αν ο γιος σου ηταν αδελφη και προκλητικοτατος φωτογραφος;

Αντι αυτων,απαντησε πως του αρεσαν οι φωτογραφιες των λουλουδιων του Robert.Χε!ειρωνεια δεν ειναι;ειναι

                    

                                                                 

                                                                      

και εμενα μου αρεσαν οι φωτογραφιες με τα λουλουδια,αλλα ο τυπος δεν χαρακτηριζεται μονο απο αυτες.Οι παραπανω ειναι μερικες απο αυτες που μου εμειναν απο αυτον,αν και απο τον υπολογιστη χανονται.  

Οι φωτογραφιες του της/με την Patti Smith μου θυμισαν παλιες εποχες 

 
τοτε που μυριζαμε τα "αγρια" αγνωστα για μας χορτα που καπνιζαν διαφορα ομορφα τυπακια διπλα μας-ανεμελα με διαπλατα ματια που που να ξερεις τι μπορει να εβλεπαν,με τρελα ομορφα πονηρα χαμογελα εκει στη μαλακασα,ακουγαμε locomondo στα λιβαδια της χαρας βρισκονταν και αυτοι,επειτα εκεινη που μας πεταξε πενες ενω εμεις περιμεναμε τον Manu Chao καθισμενοι στο γρασιδι και αναποφευκτα, γιατι οχι;ανεμελοι και εμεις,θαμμενοι στον καπνο των τσιγαρων που επιναν-βυθισμενοι στη μουσικη της συναυλιας,χαμενοι στη δυση του ηλιου πισω απο τη σκηνη σε εκεινο το παρκο